In de stad die nooit slaapt, moesten wij toch echt even bijkomen. We werden pas na 10:00 uur wakker, uitgeslapen en klaar voor een nieuwe dag vol avontuur. Vandaag hadden we een wat rustiger programma gepland, maar zeker niet minder indrukwekkend.
We besloten om de serene kant van New York op te zoeken: Central Park. Na dagen van eindeloze wandelingen (118.000 stappen, om precies te zijn!), leek het ons een uitstekend idee om vandaag de fiets te pakken. Vanaf het hotel wandelden we over 42nd Street en 6th Avenue richting Central Park. Onderweg maakten we nog even een stop bij het Rockefeller Center en staken we binnen bij St. Patrick’s Cathedral om een kaarsje aan te steken voor iedereen die ons dierbaar is.
Net toen we ons afvroegen waar we die fietsen konden huren, kwamen we een mannetje tegen met een bordje 'Bike Rental'. Perfecte timing! We haalden onze fietsen op, maar tot grote ontevredenheid van Thara en Dani moesten ze een helm dragen. Veiligheid voorop, toch? Vooral hier in Amerika dat zijn wij thuis helemaal niet gewend.
Fietsen in het hart van New York bleek een avontuur op zich. Zelfs het fietsen aan het begin van Central Park was een uitdaging, zelfs voor ons als ervaren fietsers. Het park was een wirwar van verkeer, mensen, beginnende fietsers, paardenkarren, riksja’s, skaters en wandelaars. Al snel kwamen we een gezellig café tegen, waar we even stopten voor een verfrissend drankje en een ijsje. Ondanks dat de zon zich verschool, was het een warme en plakkerige dag.
Met hernieuwde energie vervolgden we onze fietstocht en maakten we de grote ronde door het park. Onderweg stopten we bij een baseballveldje om te kijken hoe een groep enthousiast aan het spelen was. Tot mijn verrassing was het park behoorlijk heuvelachtig, waardoor we flink moesten trappen om de toppen te bereiken. Maar de beloning kwam in de vorm van heerlijke afdalingen, waarbij de wind door onze haren waaide.
Het einde van onze rit bracht een beetje stress met zich mee. We belandden op een busbaan met een naderende bus in onze rug en moesten een groot kruispunt oversteken. Maar, wonder boven wonder, kwamen we uiteindelijk heelhuids terug bij de fietsverhuur. Wat een rit!
Terug in het hotel fristen we ons snel op en kleedden we ons om voor opnieuw een geweldige avond. Deze keer stond een Broadway-show op de planning. We hadden kaartjes geboekt voor "Harry Potter and the Cursed Child" in het Lyric Theatre. De show begon om 19:00 uur, en hoewel het maar een paar minuutjes lopen was vanaf ons hotel, vertrokken we rond 18:15 zodat we nog even tijd hadden voor wat foto’s en een drankje voordat de magie zou beginnen.
De dag eindigde in pure betovering met een show die ons volledig meesleepte in een wereld vol magie en spektakel. Het voelde alsof er echt getoverd werd, met magische spreuken en vonken die over het podium vlogen. Zelfs de muren en plafonds kwamen tot leven, toen er spreuken verschenen onder het schijnsel van toverstokken met blacklight. De Dementors zweefden angstaanjagend over het podium en door de zaal. En hier en daar vlogen ook de tovenaar over het podium of verdwenen door de lucht. De decorwissels op zich waren al magisch schouwspel op zich. De pratende schilderijen waren verbluffend goed gedaan, en de bewegende trappen leken bijna een dans op zich met geweldige choreografieën. Hoe karakters verdwenen door de telefooncel of weer tevoorschijn kwamen glijden via de openhaard was een knap staaltje werk. Maar het meest indrukwekkende was het tijdreizen, waarbij een zinderende golf van licht en geluid over ons heen spoelde en de hele zaal deed trillen. Het was alsof we zelf in de wereld van Harry Potter werden getrokken. Wat een onvergetelijke ervaring in deze stad die ons steeds weer weet te verrassen!
Reactie plaatsen
Reacties