
Waarom is de waarheid zo ongemakkelijk? Nou, omdat de naakte waarheid soms voelt als een koude douche: verfrissend, maar ook een beetje pijnlijk. Over het algemeen zijn we best eerlijk, toch? Maar vaak doen we toch even een strikje om de boodschap of wikkelen we 'm in een zachte deken van beleefdheid, zodat niemand zich gekwetst voelt. En laten we eerlijk zijn (echt eerlijk): we doen dat vooral om het onszelf makkelijker te maken.
Stel je voor, een collega vraagt: "Hé, ga je straks mee naar de borrel?" Hoe lekker zou het zijn om gewoon te zeggen: "Nee, ik kan niet. Ik heb namelijk al iets: GEEN ZIN!" Maar nee, in plaats daarvan hoor je jezelf iets zeggen als: "Oh wat leuk! Nou, ik vind het echt heel jammer, maar deze keer sla ik over. Ik heb thuis nog zoveel te doen!" Ja, misschien heb je ook wel wat te doen, maar de échte reden is simpel: je hebt na een lange werkdag geen zin om nóg langer met collega’s te hangen. En laten we eerlijk zijn, je portemonnee heeft ook een stem in deze discussie.
Hetzelfde geldt voor andere sociale verplichtingen. Hoe vaak heb je een uitnodiging voor een etentje of verjaardag ontvangen en gedacht: "Nou, daar heb ik écht zin in!" Maar dan reageer je toch met een veilig: "Lief dat je het vraagt! Ik kijk nog even hoe het uitkomt." Met andere woorden: "Ik ga keihard hopen dat er op het laatste moment iets tussenkomt, zodat ik een legitieme reden heb om af te zeggen zonder een hork te lijken."
We verzachten de waarheid omdat we bang zijn voor de gevolgen. We willen niemand beledigen, de sfeer niet verpesten of als asociaal bestempeld worden. Maar stel je eens voor hoe bevrijdend het zou zijn als we gewoon eerlijk konden zijn zonder dat de wereld in vlammen opgaat. "Nee, ik kom niet naar je housewarming, want ik wil liever in mijn pyjama series kijken." Of: "Nee, ik wil geen stuk van je zelfgebakken taart, want ik weet dat je niet kunt bakken en ik ben nog steeds herstellende van de vorige keer."
Natuurlijk is compleet ongefilterde eerlijkheid niet altijd wenselijk. Soms is een kleine leugen uit beleefdheid gewoon de olie die de sociale machine soepel laat draaien. Maar zo nu en dan, als het echt kan, laten we dan gewoon wat vaker zeggen wat we denken. Want zeg nou zelf, hoe vaak heb jij écht spijt gehad van een keer keihard eerlijk zijn? Precies. En als je dit leest en denkt: "Wat een onzin, ik ben altijd eerlijk!" Nou, gefeliciteerd… maar ik geloof je niet.
Reactie plaatsen
Reacties